De IJslandse Herdershond is een reactieve hond. Hij ziet, hoort of ruikt iets wat hij niet ken en vanuit zijn instinct vind dat hij dat moet onderzoeken. De motivatie om dat te willen ligt, over het algemeen, heel er hoog bij de IJslandse Herdershond .
Deze reactiviteit is er door een lang selectie proces in gefokt ten behoeve van zijn functionaliteit op de boerderij om zelfstandig zijn werk te kunnen doen.

Wanneer de IJslandse Hond los loopt zal hij niet worden beperkt en kan hij zijn ding doen, maar in onze menselijke wereld is het niet altijd mogelijk en brengt, op zijn minst, vaak ongewenst gedrag met zich mee.

Het aan de lijn moeten lopen zorgt voor een beperking van wat ze zouden willen doen. Hierdoor kan er frustratie ontstaan. Wat maakt dat trekken aan de lijn al snel een item kan zijn, maar ook dat ze gaan blaffen naar dingen waar ze normaal niet op reageren. Naast het blaffen kunnen ze ook uit gaan vallen aan de lijn. Dit is vaak naar
Voeg daarbij behoefte aan mentale en fysieke uitdagingen, en je kunt je voorstellen dat ze snel gefrustreerd raken wanneer ze aan de lijn worden uitgelaten. Ze zien iets dat ze willen onderzoeken, regelen of achterna gaan, maar worden tegengehouden door de lijn. Dit zorgt ervoor dat hun opwinding en frustratie snel toenemen, van 0 naar 100. Hierdoor gaan ze aan de lijn trekken en kunnen ze zelfs uitvallen.