De IJslandse Herdershond is gefokt om te blaffen. Zijn blaf is functioneel bij het hoeden, het verjagen van de (roof)vogels, bij het opsporen van de schapen in de bergen en de boer alert maken op veranderende dingen in de omgeving.
Ze blaffen dus niet zomaar, het is hun manier van communiceren.
Sommigen blaffen tegen ‘alles’ wat ze opmerken dat wil zeggen: horen, zien of ruiken. Wanneer je niet houdt van een hond die blaft, dan kun je beter opzoek gaan naar een ander ras. Er zijn individuen die minder blaffen, maar het is niet mogelijk om dit te herkennen bij de aanschaf van een pup. Je weet dus nooit wat je in huis haalt.
Mocht je wel tegen blaffen kunnen, is het goed om je woonomgeving in ogenschouw te nemen. Is je woonruimte gehorig en je hebt buren, dan is de kans aanwezig dat die het geblaf niet zullen waarderen. Het blaffen is iets wat elk moment van de dag kan gebeuren wanneer ze iets waarnemen waarvan ze vinden dat ze dat wat ze waarnemen aandacht behoeft.
Wanneer ze alleen gelaten worden is de kans op blaffen ook aanwezig en niet alleen omdat ze iets horen, maar uit frustratie dat ze alleen gelaten worden. Het zijn honden die van nature graag bij je in de buurt zijn. Veel IJslandse Herdershonden ontwikkelen verlatingsangst.
In onderstaande filmpjes kun je zien hoe blaffen ingezet kan worden:
Ik ben in de stacaravan die ivm de verbouwing hier staat. Ik hoor dat Ásti blaft en kijk wat hij wil. Hij zit voor de deur van het huis. Mijn vriend is daar met iemand aan het werk. Ik pak mijn camera om dit moment vast te leggen. Hij heeft dus inmiddels een paar keer op deze toon geblaft voordat ik zover ben. Ik heb nog net 1 blaf op beeld voordat ik aangeef dat hij moet stoppen. Ze zijn een vloer aan het aanleggen, dus naar binnen gaan is geen optie. In dit filmpje kun je mooi zien dat er een vertraging zit op reageren, dat zal voor veel IJslandse Honden eigenaren niet vreemd zijn. Maar hij begrijpt dat doorgaan voor nu geen optie is.
In het volgende filmpje kun je zien hoe mijn honden reageren wanneer ze bij de overburen iets zien wat ze niet herkennen:
Ze blaffen dus wanneer:
– ze opgewonden zijn
– ze iets horen/ruiken zien wat ze niet kennen
– er bezoek komt, maar ook als deze weggaat
– wanneer ze je aandacht willen
– gefrustreerd zijn
– enz.
Denk niet dat je ze het blaffen kan afleren, het zit in hun genen om zich zo te uiten.
Maar wanneer je de tijd neemt om uit te vinden wanneer hij welke blaf gebruikt (dat kun je aan de toon horen) en weet waarom hij blaft, dan kun, je door daar op in te spelen, hem gemakkelijker bij begeleiden. Het is namelijk belangrijk dat hij zich gehoord voelt.
Hieronder een voorbeeld hoe dat ook voor de moeder hond werkt. Door alert te zijn op behoeften kun je werken aan een veiligheidsgevoel en binding.
Hieronder een filmpje waarin je kunt zien hoe de honden van Hermina reageren op de thuiskomst van haar partner wanneer hij een groot deel van de dag weg is geweest.
Na zoveel uur zijn zo blij dat ze auto horen, dat ze gelijk enthousiast worden.
Bij normale afwezigheid reageren ze nooit zo op zijn auto en blaffen ook niet als een van ons thuis komt, maar het langer alleen zijn geeft duidelijk verschil in het uitten van hun emotie.
Blaffen als communicatie.
Op het volgende stukje film kun je zien hoe de IJslandse Herdershond probeert om de aandacht van zijn eigenaar te richten op wat hij ziet:
Het filmpje start bij 2:47,
Mocht je aanvulling hebben voor deze pagina of vragen over (overmatig)blaffen van je IJslandse Herdershond, dan kun je contact op nemen door hier te klikken.