Als fokker hebben wij een puppy eigenaar gevraagd hoe ze het eerste jaar ervaren heeft.
Dank aan Miny voor haar uitgebreide en eerlijke reactie.

Ik heb even over je vraag moeten nadenken.

Om te beginnen denk ik dat jullie heel veel en zorgvuldig informatie hebben gegeven. Als ik de film terug spoel gaat het mis bij mijn kennis.
Ik heb het idee gehad dat ik een goed beeld heb van het ras omdat ik al jaren zie hoe de IJslandse hond van mijn zus reageert. Dit heb ik jullie laten weten en met die kennis hebben jullie je informatie aan mij aangepast.

Jullie zijn heel duidelijk geweest om de specifieke kenmerken uit te vergroten zoals  gevoelig, de hond wil bij je zijn, kan niet goed alleen zijn, heeft neiging tot blaffen etc etc.
Ik heb dit goed gehoord maar heb dat wederom geplakt op mijn ervaring met Finn en daar loopt de vergelijking spaak. Finn lijkt in de verte verte niet op wat ik nu aan Mats zie.

Wat ik mogelijk onderschat heb is dat alle kenmerken van de hond eigenlijk bij elkaar komen in een gebeurtenis. Ik zal het proberen duidelijk te maken in een voorbeeld.
We hebben Mats vanaf de eerste dag bij ons op de slaapkamer gehad. Met kleine geluidjes gaf hij seintje en we vlogen met hem naar buiten. Soms op tijd en soms te laat maar dat hoort erbij.
Wat je dan merkt is dat  Mats super zintuigen heeft. Hij hoort alles en ziet alles bewegen, dus het is niet alleen plassen maar ook snuffelen en ook blaffen omdat er iets beweegt etc.
Je bent dus niet alleen bezig met zindelijkheid maar ook om hem te leren om niet te blaffen of weer binnen te komen en weer te gaan slapen etc etc.

Waar Finn, de hond van mijn zus, heel goed in een bench kan slapen en tot rust komen. Vind Mats elk hok AFSCHUWELIJK! Hij wordt er niet rustig van maar eerder panisch van b.v. de bench of reismand.

Diverse mensen vinden /vonden dat we met hem hier doorheen moesten en te verwennend zijn. ik wilde geen bange hond creëren en heb er voor gekozen om te zoeken naar wat hij wel aan kan en dit was een kleine kennel. In geval van: het moet, kunnen we dit gebruiken.

Het vele slapen van een pup wat ze nodig hebben voor de groei heeft  Mats niet gehaald  overdag. De misrekening hierin was dat ik dacht : “ hond slaapt, ik ga even wat doen.”
Nee dus, Mats slaapt als ik ook rustig op een stoel zit. Dat was voor de planning van taken wel lastig want wanneer poets je ? en doe je de andere noodzakelijke dingen?

In het boek over de IJslandse hond staat dat ze niet happig zijn op katten. Dat klopt helaas bij Mats. Nu acht maanden verder is het nog steeds niet echt vriendjes. Hij kent haar wel, ze gedogen elkaar en komen heel dicht bij elkaar maar het is nog geen feest. We gaan vooruit want in het begin heeft hij veel  en hard geblaft naar haar en ging met zijn nagels over de deur  krassen. Het advies afleiden blijven we volhouden maar het kan nog verbeterd worden.

Sommige dingen kun je van een hond denk ik ook niet voorspellen. Waarom is Mats bang voor elke auto en hij wil erop afvliegen? We zijn vanaf het begin hiermee aan de slag gegaan en ik moet zeggen het is wel iets minder aanvallend maar nog steeds gevaarlijk dat hij zich losrukt en onder een auto komt.

De zintuigen van Mats vind ik indrukwekkend.  Hij ziet kilometers ver iemand lopen en laat dit ook horen.

Het najagen van vogels of het terrein veilig maken is iets wat in hem zit. Maar dit is ook in de nacht als er toevallig een uil te horen is. Hij is een geweldige waker!

Het geluid van een sirene vind hij helemaal niets. En nu in de tijd van Corona hoort hij er meer.

Ik vermoed dat het iets in zijn oren doet waardoor hij bijna als een wolfje reageert en geluid maakt. Ik ben blij dat we niet in een woonwijk wonen maar de ruimte hebben.

We hebben in de afgelopen maanden elkaar al veel beter leren kennen. Ik ben wel van avond, ochtend mens geworden. Mats wil er rond zeven uur uit. Hij is dan heel lief kijkt in je ogen of legt een poot over je heen. Hij heeft natuurlijk door wanneer je ademhaling verandert en je wakker bent.
Ik hoeft  echter niet meer om zeven uur te spelen met hem. Hij wil uitgelaten worden en dan kan ik nog een paar uurtjes terug op de bank.

En zo zijn er vele voorbeelden die ik zou kunnen beschrijven.

Wat ik wel merkte aan de Facebook reacties dat het hebben van een andere hond maakt dat jij als baas of bazin minder nodig bent om te spelen. Mijn zus heeft drie kinderen die hebben ook veel met `Finn gedaan terwijl Mats het moet doen met John en mij.

Het gaan naar de puppycursus heeft mij als leek want dat ben ik, erg geholpen maar helaas liggen trainingen nu stil.

Wat ik echter het allerfijnste heb gevonden is dat Hermina de tijd heeft genomen om naar zijn gedrag te kijken bij ons en mee ging denken om met bepaalde uitdagingen om te gaan zoals de blaffende honden bij alle buren.
Als we ons weer meer kunnen bewegen ga ik nog een keer bedenken of ik bij jullie langs ga komen voor een extra les maar dat is voor de toekomst .

Ik hoop dat  je met de voorbeeldjes wat kan en nogmaals jullie zijn heel zorgvuldig geweest en het is fijn om ten alle tijde iets te kunnen vragen  en hierop antwoord te krijgen.