De IJslandse hond is een herders- en waakhond. In zijn thuisland wordt hij nog vaak gebruikt als werkhond. Hij ondersteunt de boeren in hun dagelijkse werk. Het verjagen van de vogels en het zoeken van de schapen en paarden in de afgelegen weilanden zit hem in het bloed. Ook zonder instructies weet hij precies wat hij moet doen.
Een andere taak is het bewaken van de boerderij. Vrienden en vreemden worden met luid geblaf aangekondigd. Maar ondanks zijn baan als waakhond is er altijd rekening gehouden met vriendelijkheid. Enige scherpte is met opzet uit dit ras gefokt.
De typische IJslandse Herdershond heeft een sterk karakter. En is, zeker de eerste jaren, eigenwijs, onafhankelijk en zeer energiek.
Ze reageren op alles op alles wat ze niet direct herkennen of plotseling gebeurd. Ze gaan snel mee in enthousiasme en druk gedrag. En zijn hier (vaak) niet zo gemakkelijk uit te halen. De eerste drie jaar kunnen een uitdaging zijn voor wie nog nooit een hond gehad heeft. Rond de drie jaar worden ze volwassen en komt er vaak meer rust in de hond.
Ze leren snel, maar raken over het algemeen snel verveeld. Wanneer dat laatste gebeurd dan gaan ze zelf op zoek naar uitdagingen.
Het zijn de kenmerken waardoor ze een goede boerderij hond kunnen zijn, die maken dat je als eigenaar van goede huize moet komen om, vooral de eerste jaren, zijn natuurlijke gedrag in goede banen te leiden. Het blaffen is niet per direct handig in een woonwijk, maar je moet er zelf ook tegen kunnen.
Of je moet hem een omgeving kunnen bieden waarin hij mag zijn wie hij is.
Veel IJslandse Herdershonden zijn niet van het type “jij zegt sprong, hij zegt hoe hoog”, maar meer een “jij zegt sprong en hij zegt waarom” . Maar als het je lukt om een respectvolle band met je hond te ontwikkelen, dan zal hij ook met plezier voor je willen springen.
De grote onderzoeksdrang en de daarop volgende ervaring(en) bepalen heel snel hoe het gedrag zich verder ontwikkelt. Dat gedrag is functioneel voor zijn taken op de boerderij, maar niet perse handig als huishond. Deze ontwikkeling tot gedrag is vaak blijvend en kan leiden tot probleem gevend gedrag. Je verdiepen in het ras en weten waar gedrag vandaan komt kan handig zijn bij het opvoeden van een pup.
Door proactief te zijn kun je misschien voorkomen dat er probleem gedrag ontstaat zoals overmatig blaffen. niet alleen thuis kunnen zijn, trekken aan de lijn, uitvallen aan de lijn enz. Voorkomen is beter dan genezen, want gedrag wat er eenmaal inzit is veel moeilijker om om te buigen.
Kennis van lichaamstaal kan je helpen om te bepalen wat er in je hond omgaat.
Hier zal een aparte pagina over komen.
De IJslandse Herdershond is leergierig, slim en intelligent, waaks, alert, vrolijk, vriendelijk naar mensen en is snel wendbaar.
Mocht je een vraag hebben die nog niet behandeld is op deze website, dan kun je die sturen door: hier te klikken