Hormonen zijn belangrijk, ze zorgen voor de ontwikkeling van een lichaam, maar bepalen ook gedrag. Honden doen vaak niet zomaar iets.
Loopsheid en schijnzwangerschap
De loopse periode bij een teef is een bekend verschijnsel, maar de aansluitende schijnzwangerschap is minder bekend. De ene teef heeft in die periode ook meer lichamelijke en gedragsmatige veranderingen dan de ander.
Door de loopsheid stijgt het progesteron gehalte, zowel bij een teef die echt drachtig is, als bij een niet gedekte teef. Hierdoor kan ook een niet gedekte teef zichtbare symptomen krijgen alsof ze pups gaat krijgen. Ze kan rustiger worden en minder eetlust krijgen. Maar kan ook juist feller gedrag laten vertonen.
Ook kan ze een nest gaan bouwen en met knuffels gaan slepen en melk uit de tepels komen. Ze kunnen hierbij ook erg aanhankelijk en pieperig worden.
Wat ook merkbaar kan zijn is de hormoonwisseling na de schijndracht. Het lichaam maakt zich dan ook klaar om te “bevallen”. Daar ze niet drachtig is kan dit niet, maar het ziet er dan een soort van hetzelfde uit. Het proces wordt, ongeveer 9 weken na de loopsheid, door de hormoonwisseling ingezet. Bij de meeste teven zal het niet of nauwelijks waarneembaar zijn, maar bij Sygni (de jongste teef van Hermina) was het goed waarneembaar. Zie onderstaand filmpje:
Het was maar kort, haar gedrag ziet er hetzelfde uit als een teef die gaat bevallen. Graven, met haar bek plukken aan de rand van haar mand. Bij een teef die moet bevallen duurt deze onrust veel langer, maar de onrust was hetzelfde. Vervolgens ging ze slapen.
Misschien nog interessant om te vermelden, dat een reu kan reageren op de hormoonwisseling van een teef. Ásti (intacte reu van Hermina) was al de hele week getriggerd door de veranderende geur van Sygni.
Voordat Sygni de volgende loopsheid heeft is er nog een hormoonwisseling die duidelijk waarneembaar is voor een reu.